Dünya birinci oluştuğunda, çok sıcaklık nedeniyle su tutması imkânsızdı. Fakat yapılan çalışmalar, gezegenimizin oluşumundan yalnızca 100 milyon yıl sonra suyun var olmaya başladığını gösteriyor. Bu, kozmik vakit ölçeğinde “neredeyse anında” gerçekleşen bir süreç olarak kabul ediliyor.
Önceleri, suyun Dünya’nın iç yapısından gelen volkanik gazlarla açığa çıktığı düşünülüyordu. Lakin 1990’lardan itibaren yapılan tahliller, suyun buzlu kuyruklu yıldızlar ve asteroitler aracılığıyla Dünya’ya ulaştığını ortaya koydu. Bu yeni teori, suyun sırf çarpma yoluyla değil, daha doğal ve daima bir düzenek ile Dünya’ya ulaştığını öne sürüyor.
SU BUHARI İLE Mİ DÜNYA’YA TAŞINDI?
Araştırmayı yürüten bilim insanları, Güneş Sistemi’nin erken periyodunda, asteroid neslinde büyük ölçüde su buharı bulunduğunu öne sürüyor. Asteroitler, birinci oluşumlarında buz içeriyordu fakat protoplanet diskinde bulunan hidrojence güçlü ortam eridikçe, bu buzlar direkt buhara dönüşerek su buharı diski oluşturdu.
Bu su buharı diski vakitle iç gezegenlere hakikat yayıldı ve Mars, Dünya, Venüs ve Merkür üzere karasal gezegenlerin suya doymasına neden oldu. Dünya, suyun büyük kısmını Güneş’in parlaklığının arttığı 20-30 milyon yıllık süreçte yakaladı ve bu suyun bir kısmı atmosferde yağışlarla yeryüzüne düştü.
Su gezegenin çekim gücüyle tutulduktan sonra, bugünkü okyanuslar, ırmaklar ve yeraltı suları oluştu. Araştırmacılar, bu modelin okyanusların ve Dünya’nın iç mantosunda gömülü suyun ölçüsünü muvaffakiyetle açıkladığını söylüyor.
MODELLEMELER TEORİYİ DESTEKLİYOR
Bu teoriyi destekleyen en değerli bilgilerden biri, ALMA teleskop dizisiyle yapılan müşahedeler oldu. ALMA, dış gezegen sistemlerindeki asteroid nesillerinin nasıl su kaybettiğini inceleyerek emsal süreçlerin öteki gezegenlerde de yaşanabileceğini gösterdi.
Ayrıca, Hayabusa 2 ve OSIRIS-REx üzere uzay misyonları, erken periyot asteroitlerinde değerli ölçüde su ile temas etmiş mineraller tespit etti. Bu bulgular, bu asteroitlerin başlangıçta buzlu olduğunu ve vakitle bu buzların eriyerek su buharına dönüştüğünü destekliyor.
Son etapta, araştırmacılar bilgisayar simülasyonları kullanarak buzlu asteroitlerin nasıl su buharı ürettiğini ve bu suyun Dünya üzere gezegenler tarafından nasıl tutulduğunu modelledi. Sonuçlar, Dünya’nın suyunun büyük ölçüde bu süreçle oluştuğunu gösteriyor.
Araştırmacılar artık, ALMA teleskobunu kullanarak genç asteroid nesillerinde su buharı disklerinin var olup olmadığını test edecekler. Şayet bu müşahedeler teoriyi doğrularsa, Dünya’nın su kaynağına dair en büyük bilinmezlerden biri tahlile kavuşabilir.