Irak’ta Şii başkan Mukteda Sadr dışındaki bütün Şii tarafların çatısı altında toplandığı Uyum Kümesi’nin Muhammed Şiya el-Sudani’yi başbakan adayı göstermesine itiraz eden Sadr Kümesi destekçisi yüzlerce kişi, öğle saatlerinden başkent Bağdat’taki ünlü Tahrir Meydanı’nda toplandı. Binlerce kişi, daha sonra Yeşil Bölge’deki parlamento binasını bastı. Kanal7 Ankara Temsilcisi ve Haber7 müellifi Mehmet Acet, parlamento baskını, muhtemel çatışma riskini ve Türkiye için hangi risklerin kelam konusu olduğunu köşesine taşıdı:
Pazartesi günü Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’la TRT’de yaptığımız programda sorduğumuz sorulardan biri de 20 Temmuz’da Zaho’daki hücuma ilişkindi.
Irak makamları, 20 Temmuz’da gerçekleşen ve 9 sivilin hayatının kaybettiği, 30’nun da yaralandığı atakla ilgili olarak Türkiye’yi suçlayıp, sert açıklamalar yaptılar.
Öte yandan Ankara’nın, bu sert açıklamalara rağmen suçlamaları reddetmekle birlikte itidalli bir lisanla yanıt vermesi dikkat cazipti.
Erdoğan, bu taarruz ve Türkiye’ye yöneltilen suçlamalarla ilgili tam olarak şunları söyledi:
“Biz bu türlü bir şey yapamayız. Bu terör örgütlerinin bugüne kadar alışılmış olan hareketlerinden biridir. Sıkıntı, Irak ve Türkiye ortasındaki olumlu münasebetleri bozmak. Konya’da yapılacak olan İslam Oyunları’na Irak’ın katılmaması konusunda açıklama yapmışlar. Üzüldüm. Irak bu türlü bir adımı atmamalı. Arkadaşlarımıza da söyledim. Görüşün bu açıklamayı geri çeksinler. Bu ortada Irak’ta hayatını kaybedenlere Allah’tan rahmet, ailelerine bağ sıhhati diliyorum.”
IRAK’TAN TÜRKİYE’Yİ AMAÇ ALAN KELAMLI VE FİİLİ SALDIRILAR
Tahran’da yapılan ve Türkiye/Rusya ve İran önderlerini buluşturan üçlü tepenin çabucak gerisinden, vakit ayarlı izlenimi verecek formda bu atağın gerçekleştiğini de hatırlatmış olalım.
Bu tarafıyla, karanlık bir kadro maksatların gözetilmiş olabileceği ihtimalini gözden ırak tutmamak gerekir.
Bu hücumun gerisinden Türkiye’ye dönük yansılar, yalnızca kelamlı açıklamalarla kalmadı.
Sınır ötesindeki üslere, Musul Başkonsolosluğuna hücumlar gerçekleşti.
Belli ki, Türkiye’nin hem Irak, hem de Suriye’de PKK’ya dönük kararlı duruşunu etkilemeye/bozmaya, yapılması hedeflenen operasyonların engellenmesine dönük bir teşebbüsle karşı karşıyayız.
Bu iradenin gerisinde kimler olabilir sorusuna da, “Herkes olabilir” halde bir yanıt pekala verilebilir.
Çünkü hakikaten de, Türkiye’nin kendi güvenliğini garanti altında tutma dışında bir niyeti olmayan hudut ötesi operasyonlarla ilgili olarak, olağan vakitlerde yan yana gelmesi mümkün olmayan ülkeler bile ortaklaşa hareket edebiliyorlar.
Örnek mi?
ABD ve İran diyeyim, kâfi olur sanıyorum.
Birbirleriyle bağları kopuk olan bu iki ülkenin ikisi de, Türkiye’nin Suriye’de bir operasyon yürütmesine net bir biçimde karşı çıkıyorlar.
MİT’in gerek Suriye, gerekse Irak’ta PKK’nın başkan takımına dönük yaptığı nokta atışı operasyonlarda elde ettiği muvaffakiyetlerin bu ülkeler açısından hem kıskançlık, hem de memnuniyetsizlik üretmiş olmasını da buna ekleyelim.
BAĞDAT’TA İRAN TESİRİNE KARŞI GÖSTERİLEN REFLEKS VE POTANSİYEL ÇATIŞMA RİSKİv
Böyle bir ortamda, evvelki akşam Bağdat’tan gelen haber, dikkatli bir takibi gerekli kılıyor.
Haber şuydu:
Sadr kümesine bağlı kalabalıklar, Yeşil Bölge’yi aşarak Irak Parlamentosunu bastılar.
Gelen imgeler, bir müdahale olmadığı için, bir çatışmanın da yaşanmadığına işaret ediyordu.
Ancak, bu bu türlü kalacak mı?
İşte burası net değil.
Irak’taki gelişmeleri yakından izleyen çevrelerden aldığımız bilgeler üzerinden bandı geriye sarıp, bu baskının münasebetlerini anlamlandırmamıza yardımcı olacak bilgileri paylaşalım:
-Irak’ta, ABD işgalinden sonra idaresi İran yanlısı partiler ele geçirdi.
-Ancak, İran taraftarı partiler, yapılan son seçimlerde düşük oy aldılar.
Böyle olunca bu partiler, (İran yanlısı partiler) kendilerinin de içinde olacağı, her partinin katıldığı bir hükümet kurmak istediler.
-Sadr ise, oy oranlarını artırdığı için, çoğunluk hükümeti kurabilecek durumdaydı lakin, İran’ın direnciyle karşılaşınca bu mümkün olmadı.
O da bunun üzerine sine-i millete döndü.
-Önceki gün Sadr taraftarlarının yaptığı baskının hedefi, İran yanlısı koalisyonun atadığı başbakanı seçtirmemek.
Bu bilgilerden yola çıkıldığında Irak özelinde dillendirmeye alışık olduğumuz şöyle bir sonuca varıyoruz:
Irak’ta İran yanlısı olanlarla, bağımsız Şii kümeler ortasında çatışmaya potansiyeli de taşıyan yeni bir tansiyonla karşı karşıyayız.
O nedenle, Ankara’nın itidalli bir lisanla hareket etmesi, biraz bu bakımdan da kıymet taşıyor.