Milli Eğitimin halleri

Milli Eğitim Bakanı Yusuf Tekin, “Türkiye Yüzyılı Maarif Modeli”yle eğitimi akıl ve bilimden uzaklaştırıp dine dayandırmanın memnunluğunu yaşarken devlet okullarından her gün skandal niteliğinde haberler geliyor.

Bunlardan biri Batman’daki devlet okullarından yansıdı.

Okullarda sınıflar çöp yığınlarıyla dolu, tuvaletler pislik içinde, koridorlar kirli.

Çocukların sıhhati tehdit altında.

Okul idaresi tahlil bulsun diye okula giden velilere verilen cevap “yeterli işçi yok” halinde.

Velilerin aldığı cevap bununla da sınırlı değil.

Okul yönetimi velilerden okulu temizlemelerini de istiyor.

Veliler de çocukları hasta olmasın diye okulun tuvaletlerini, sınıfları, koridorları temizliyor.

Türkiye’de devlet okulları hiç bu duruma düşmemişti.

Bir veli Batman Rehber gazetesine durumu şöyle anlatıyor:

“İki çocuğum var. Onları okula bırakıyorum. Akabinde küçük çocuğumla geliyorum bana temizlik yaptırıyorlar. Ben okulu temizlemeye mecbur değilim. Burada her türlü pislik var ve yetkililer ilgilenmiyor. Lisana getirdiğimiz vakit seslerini bizden daha çok yükseltiyorlar. Çocuklarımı emanet ettiğim yerlere bir bakın. Kapılar açık, güvenlik bile yok. Bu meseleye bir deva bulsunlar artık. Deva bulmasalar biz çocuklarımızı ne yapalım? Okul paklığını ben yapamam. Sabah 08.00’de geliyorum saat 14.00’e kadar okul bahçesindeyim ve ben konutumun paklığını yapamıyorum. Küçük bebeğimle sizce olur mu bu? Artık devletten bir şeyler bekliyoruz.”

Bir öbür anne ise şöyle anlatıyor durumu:

“Çocuklarımızı buraya gönderiyoruz ancak hiçbir paklık ve sistem yok. Her taraf çöp içinde. Zati lavabolarda bir sabun bile yok. Her taraf pislik içinde. Kapıda bir güvenliğin olması gerekirken o da yok. Buraya giren çıkan hiçbir biçimde belirli değil. Biz çocuklarımızı buraya bırakıp gittiğimizde ardımızı dönüyoruz ki çocuklarımız dışarıda. Güvenlik ve önlem olmadığı için çocuklar rahat bir biçimde dışarı çıkabiliyorlar. Okul önünden daima otomobiller gelip geçiyor. Çocuğumuzu buraya bıraktığımız üzere burada oturuyoruz. Hiçbir yere gidemiyoruz, hep buradayız.”

Milli Eğitim Bakanı Tekin, bu konuyu soran isteyen meslektaşlarımıza karşılık vermiyor.

Konunun toplumsal medyada yaygınlaşması üzerine “ek personel” alınacağını açıklıyor.

Okullarda kâfi paklık vazifelisi olup olmadığı okullar açılınca mı muhakkak oluyor?

Bu gereksinim okullar açılmadan saptanamıyor mu?

Saptanmıyor çünkü Milli Eğitim Bakanlığı okullarda sunulacak hizmetle değil eğitimin dine dayandırılması faaliyetleriyle meşgul.

Öğretmenler “değer eğitmeni” dersi almak üzere eğitim fakültelerine değil mescitlere davet ediliyor.

Devlet okulları yasak olduğu halde velilerden para topluyor.

Okulun ihtiyaçlarını Milli Eğitim Bakanlığı değil veliler karşılıyor.

Çünkü okullara kâfi ödenek verilmemiş.

Kıymeti kendinden menkul, hangi tarikata yahut cemaate bağlı olduğu bilinmeyen imamlara okullarda ders verdiriliyor.

Köydeki çocuklar için büyük ehemmiyet taşıyan “ taşımalı eğitim” sınırlanıyor. Bakanlık kâfi ödenek yok diye köy çocuklarının servislerini kaldırıyor.

Köy okullarını kapatan iktidar taşımalı eğitimi de sonlandırarak çocukları köyde bırakıyor.

Çocuklar tarikat pansiyonlarında kalmaya zorlanıyor.

Devlet okullarında paklık dahil temel sıkıntılar çığ üzere büyürken Milli Eğitim Bakanı Tekin, eğitimi dine dayandırmış olmasını “devrim” diye sunuyor.

Ancak bunu eksik söylüyor.

Çünkü ulusal eğitimde yaşanmakta olan ihtilal değil, karşı ihtilal.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir