Notobatrachus degiustoi isimli kurbağa çeşidine ilişkin olan bu fosil, gözler, solungaçlar ve hudut dokusu üzere yumuşak doku izlerini de içeren inanılmaz bir müdafaa seviyesine sahip. Keşif, kurbağaların evrimsel gelişimi üzerine uzun vakittir devam eden bir tartışmayı çözmeye yardımcı olabilir.
Maimónides Üniversitesi’nden evrimsel biyolog ve araştırmanın baş müellifi Mariana Chuliver, en eski kurbağa fosilinin geç Triyas Devri’ne (yaklaşık 217 milyon yıl öncesi) tarihlendiğini belirtti. Lakin, bu vakitten daha eskiye tarihlenen hiçbir larva fosili bulunamamıştı, bu da kimi bilim insanlarının en eski kurbağaların larva evresine sahip olmadığı fikrini ortaya atmasına yol açmıştı. Ancak bu yeni keşif, tam zıddını kanıtladı.
İribağı fosillerinin ender bulunmasının birkaç nedeni var. Genç kurbağalar, çoğunlukla su içinde hayatlarını sürdürdükleri için, öldüklerinde su altındaki leş yiyicilere maruz kalıyorlar. Ayrıyeten, iribağıların çoğunlukla kıkırdak ve yumuşak dokudan oluşması, fosilleşmeyi daha da zorlaştırıyor. Fakat bu fosilde, iskeletin sertleşmeye başladığı bir periyoda ilişkin olması sayesinde omurga ayrıntıları ve besbelli izler incelenebildi.
Yaklaşık 16 santimetre uzunluğundaki dev iribağı, günümüz çağdaş kurbağa larvalarına hayli benziyor. Solungaçlarındaki dikenli yapılar, larvanın suyu filtreleyerek plankton, alg ve organik kalıntılarla beslendiğini gösteriyor. Chuliver, “Bu kadar karmaşık bir yapının 161 milyon yıl evvel bile var olması, iribağıların en az yetişkin kurbağalar kadar eski olduğunu düşündürüyor,” biçiminde açıklamada bulundu.
Bu keşif, yalnızca büyüklüğü ile değil, evrimsel sürecin ne kadar geriye dayandığını göstermesi açısından da bilim dünyasında büyük heyecan yarattı. Jurassic periyodun göletleri, devasa iribağların daha uzun mühlet gelişim göstermesine imkan tanıyan bol ölçüde kaynak sunduğundan, bu dev iribağların da daha uzun müddette olgunlaştıkları düşünülüyor.