Dijital ekranlarda yok yok; kontrolsüz siber zorbalık platformları, elde telefonla kurulan aile sofraları, düzmece profiller, havalı paylaşımlar, özden uzak problemsiz hayat illüzyonları, toplumsal medyatiklik sendromları, beni gör postları, çalıntı hayat rolleri, gerçekle bağ kuramama maskeleri, öteki biri olma gayretleri…
Mobbing, yetişkin zorbalığı, liyakatsizliğin itaat maskeleri, akran zorbalığı çürüme tanımın olmazsa olmazı…
Travmatik mutsuzların aile avları, paraya yenik düşen öncelik sıralamaları, söz nezaketi başarısızlığı, suçlayıcı dinleme(me) diyalogları bağlantı çürüklüğünün sınırları…
Zamanı çürüten karanlık sabah mahkumiyeti, akrep yelkovanı temel alan köfte ekmek hesapları, daima bir yetişme, anda kalamama sendromları…
Öğrenme hakimiyetinin ezbere tercihi, artı artı artı eğitim sistemi bölünmüşlüğü, mesleksel ötekileştirme mülakatları, atanmışlığın adanmışla imtihanı…
Aile, akraba, eş-dost çürümüşlüğü en koku yayanı….
Pedofili desen var, ensest de var, hayvan vücudu saldırısı da var…Organize aile cinayetleri desen var, ispat yok etmede aile olmak ruhu büsbütün çürümüşlük tanımında…
Aileler çürüdü, toplum nasıl çürümesin!
Yaşam hakkının öğrenilmiş çaresizliğe dönüştüğü, mevtin bile korunamadığı çürümüş bir toplum sofrasıyız şu an…
Kadına şiddetle çürüdük.
Ölümü cinsiyet ekseninde gerekçelendirerek çürüdük.
Teknoloji bilinçsizliğiyle çürüdük.
Aile içi cinayet örüntüleriyle çürüdük.
Normalleştirme hissizliğiyle çürüdük.
Tecavüzü durdurulamayan çocukların vefatlarıyla çürüdük.
Hayvan öldürme teşvikiyle çürüdük.
Emeğe yenik düşen çıkar adaletsizliğiyle çürüdük.
Bedeni bölünen evlatlarımızla çürüdük.
Sinerek, görmezden gelerek, susarak çürüdük ve nefesimiz kokuyor…
Peki çürüğe ne uygun gelir?
Üzgünüm, hiçbir şey…
Bu makalede öne sürülen fikir ve yaklaşımlar külliyen müelliflerinin özgün fikirleridir ve Onedio’nun editöryal siyasetini yansıtmayabilir. ©Onedio